merhaba..

her şey bir merhabayla başlar derler ya hani bende merhabayla başlim dedim.. canım, bebeim, gözümün nuru blogum ve tabi günün birinde yazdıklarımı okuyan olan birileri olursa onlara ...merhaba (:

ben bir adet 25 yıllık(aslında 13 aralıktan itibaren 26 oldum ama benim için yaş ilerlemem durdu her sene sabit 25 olcak) Matruşka.. Aslında matruşkanın benim için hiç bi anlamı yok. Allah seni inandırsın 40 yıl düşünsem de aklıma gelmezdi ve hatta baya düşündüm ne yapsam ne yapsam diye ama az önce tuvalette geldi aklıma ( ne derler türkün aklı ya sıçarken ya kaçarken, ya da buna benzer bişeydi galiba). biraz benziyorum matruşkaya. içiçe geçmiş bi sürü ben var benim içimde, şimdiye kadar biçok kez kendimle konuştum, yazmayı da denedim aslında günlük falan fistan ama olmadı, çok sıkıcı beceremedim, istikrarlı bi yapım yok ama burası farklı düz deftere yazmaktansa daha eğlenceli daha cazip.. hem benim gibi pc manyağı birisi için en azından saçma salak videolar izleyip oyun oynamaktan iyidir, tabi devamını getirebilirsem.

aslında amacım sadece kendi kendine yazmak.. bu aralar acayip yalnızım, etrafımda konuşabileceğim bi Allahın kulu yok. birileriyle dertleşmeyi, akıl danışmayı hatta dedikodu yapmayı o kadar özledim ki ..tamam aslında hayatımın her dönemimde yalnızdım ama bu kadar yalnızlık hiç bi zaman çekmemiştim..

okulum bu sene bitti..öğrenci hayatını geride bırakıp ailemin yanına adanaya döndüm. tabi iş güç yok maalesef, ya ev kızı olcam ya da biyerlerden tutunmaya çalışcam.. ev kızı olmak şaka gibi ..yazarken bile iç acıtası bi durum :/ kpss ye hazırlanmaya karar verdim dersaneye yazıldım falan fistan.. benim burda hiç arkadaşım yok. üniversiteden önce antalyadaydım, lise bitene kadar orda yaşadım, ailemde ordaydı ama sonradan taşındılar buraya falan filan... ben orda kaldım, sonuçta bi düzenim çevrem vardı bırakıp gelmek istemedim ama keşke gelseydim eminim hayatım çok daha iyi olurdu..işte ilk pişmanlığım burda başlıyo ...

dersane çok sıkıcı, hiç arkadaşım yok hem zaten ben kolay kolay arkadaşta edinemem, soğuk nevale gibi birisiyim. aslında değilm ama öle görünüyorum, tanıdıktan sonra çok severler genelde beni. çok samimi, neşeli, cana yakınımdır ama neyse işte henüz hiç arkadaş edinemedim. bu sebepten mütevellit adanada hayatım bok gibi .. bazen diyorum ki sırf zaman geçsin diye uyusam hep, yani uyumayı sevdiğimden diil :) 

şuanda aptal saptal düşünüyorum ne yazsam diye :D ne salağım ya benim neyine günlük tutmak yazı yazmak ..zaten hayatımda bok gibi hiç action yok o kadar sıradan ki yani çok sıradan.sabaha karşı uyu, eger uyanabilirsen kalk dersaneye git, uyanamazsan akşama kadar uyu, akşam uyan yemek ye, dizi izle, nette takıl face twitter falan, sonra yine uyu bu arada saat sabahın 5 i falan oluyo ...

bazen geleceğimden o kadar endişe ediyorum o kadar korkuyorum ki anlatamam .. nasıl olcak böle diyorum, ne olcak bana, nası düzelcen? en basiti bu uyku sevdamdan nası vazgeçicem..hayatımı ele geçirmiş durumda yemin ederim ..tamam uyumayı seviyorum ama artık rahatsız etmeye başladı ve ben yinede uyumaya devam ediyorum.annem kızınca ''üstüme gelme, hep çok uyuyosun diyosun ama ben depresyondayım'' diyip geçiştirip lafı ağzına tıkıyorum kadının ama sanırım gerçekten depresyondayım son 4 yıldır ve bunun sorumlusu sensin bokböcüğü :(